วันพฤหัสบดีที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2555


คุณยายเมื่อวัยเยาว์


4f82c4b7.jpg

"สวัสดีค่ะคุณยาย"

"ไหว้พระเถอะหลาน"

เด็กหญิงแปะกิมมีสีหน้างุนงงเล็กน้อย 'ก็เอ...เราไหว้คุณยายแต่ทำไมคุณยายถึงบอกว่าไหว้พระ...' กำลังคิดยังไม่ทันจบคุณยายก็พูดขึ้นว่า

"ยายจะมาชวนหนูไปนอนวัด วันนี้วันพระ ไปกับยายไหมจ๊ะ"
"ไปค่ะคุณยาย...ดีใจจัง" เด็กน้อยตอบด้วยเสียงอันดังนัยตาโต
"ยายบอกกับแม่ของหนูไว้แล้ว เอ้า...ไปอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยนะจ๊ะ ยายจะรอ"
"ค่ะคุณยาย" เด็กหญิงแปะกิมรีบทำตามคำสั่งของคุณยายอย่างร่าเริง
"เสร็จแล้วค่ะ"
"งั้นเราไปกัน"

     คุณยายบอกว่านำอาหารไปเลี้ยงพระตั้งแต่เช้า อยู่ฟังเทศน์แล้วทำกรรมฐาน รักษาศีลอุโบสถ ทานข้าวมื้อเพลก็จบแล้วสำหรับอาหารในวันนี้ นี่ยายเอาขันเงินพาณรองกลับมาเก็บบ้าน แล้วก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพราะว่าช่วยกันทำความสะอาดศาลาวัดมา เดินคุยกันไม่ถึงสิบนาทีก็ถึงวัดแล้ว

     "สวัสดีค่ะ" เด็กน้อยพนมมือไหว้แล้วหมุนเกือบจะรอบตัวเพราะถูกรายล้อมด้วยญาติธรรมของคุณยาย

     "ชื่อแปะกิมเหรอ แปลว่าอะไรจ๊ะ"
     "ไม่รู้ค่ะ..." เด็กหญิงตอบด้วยสีหน้าเป๋อเหรอ ผู้ใหญ่อมยิ้มอย่างเอ็นดู แล้วก็พากันเตรียมสถานที่เพื่อสวดมนต์ทำวัตรเย็น เด็กหญิงตัวน้อยได้ร่วมนั่งพนมมือฟังผู้ใหญ่สวดมนต์กันทั้งที่ไม่เข้าใจแต่กลับอิ่มเอิบเบิกบานใจและมีความสุข

     สวดมนต์เสร็จแล้วก็นั่งดูผู้ใหญ่เดินจงกรมกันด้วยความตื่นตาตื่นใจ
     "ลองหัดเดินจงกรมไหมจ๊ะ"

     "ค่ะ"

     เดินตามคุณยายนานมาก แล้วคุณยายก็ให้หัดนั่งกำหนดลมหายใจ...เด็กน้อยหลับไปตั้งแต่เมื่อไรไม่ทราบ มารู้สึกตัวตื่นในอริยาบทนอนตะแคงเมื่อได้ยินเสียงพระเทศน์ที่รู้สึกว่าดังมากเพราะเป็นเวลาดึกสงัด เด็กน้อยแหงนหน้ามองไปยังจุดกำเนิดเสียงนั้น

     เธอมองเห็นพระภิกษุนั่งถือใบลานเทศน์ด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลอยู่บนธรรมาสน์ในบุษบกสูงสง่า เมื่อลดสายตามองไปรอบๆ ตัวในความเงียบสงบ เธอได้เห็นกัลยามิตรของคุณยายมากมาย นั่งพนมมือฟังเทศน์กันด้วยสีหน้าปิติสุข

     ในขณะจิตนั้น เด็กหญิงแปะกิมด้วยวัยประมาณ 3 ขวบ รู้สึกได้ถึงความปลอดภัย ชุ่มชื่นใจเหมือนได้พบที่พึ่งอันประเสริฐ รับรู้ได้ว่า นี่คือ หนทางแห่งความสงบเย็นและเป็นสุขอย่างแท้จริง



0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More