คุณยายเมื่อวัยเยาว์
"สวัสดีค่ะคุณยาย"
"ไหว้พระเถอะหลาน"
เด็กหญิงแปะกิมมีสีหน้างุนงงเล็กน้อย
'ก็เอ...เราไหว้คุณยายแต่ทำไมคุณยายถึงบอกว่าไหว้พระ...'
กำลังคิดยังไม่ทันจบคุณยายก็พูดขึ้นว่า
"ยายจะมาชวนหนูไปนอนวัด
วันนี้วันพระ ไปกับยายไหมจ๊ะ"
"ไปค่ะคุณยาย...ดีใจจัง"
เด็กน้อยตอบด้วยเสียงอันดังนัยตาโต
"ยายบอกกับแม่ของหนูไว้แล้ว
เอ้า...ไปอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยนะจ๊ะ ยายจะรอ"
"ค่ะ…คุณยาย"
เด็กหญิงแปะกิมรีบทำตามคำสั่งของคุณยายอย่างร่าเริง
"เสร็จแล้วค่ะ"
"งั้นเราไปกัน"
คุณยายบอกว่านำอาหารไปเลี้ยงพระตั้งแต่เช้า
อยู่ฟังเทศน์แล้วทำกรรมฐาน รักษาศีลอุโบสถ
ทานข้าวมื้อเพลก็จบแล้วสำหรับอาหารในวันนี้ นี่ยายเอาขันเงินพาณรองกลับมาเก็บบ้าน
แล้วก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพราะว่าช่วยกันทำความสะอาดศาลาวัดมา
เดินคุยกันไม่ถึงสิบนาทีก็ถึงวัดแล้ว
"สวัสดีค่ะ"
เด็กน้อยพนมมือไหว้แล้วหมุนเกือบจะรอบตัวเพราะถูกรายล้อมด้วยญาติธรรมของคุณยาย
"ชื่อแปะกิมเหรอ
แปลว่าอะไรจ๊ะ"
"ไม่รู้ค่ะ..."
เด็กหญิงตอบด้วยสีหน้าเป๋อเหรอ ผู้ใหญ่อมยิ้มอย่างเอ็นดู
แล้วก็พากันเตรียมสถานที่เพื่อสวดมนต์ทำวัตรเย็น
เด็กหญิงตัวน้อยได้ร่วมนั่งพนมมือฟังผู้ใหญ่สวดมนต์กันทั้งที่ไม่เข้าใจแต่กลับอิ่มเอิบเบิกบานใจและมีความสุข
สวดมนต์เสร็จแล้วก็นั่งดูผู้ใหญ่เดินจงกรมกันด้วยความตื่นตาตื่นใจ
"ลองหัดเดินจงกรมไหมจ๊ะ"
"ค่ะ"
เดินตามคุณยายนานมาก
แล้วคุณยายก็ให้หัดนั่งกำหนดลมหายใจ...เด็กน้อยหลับไปตั้งแต่เมื่อไรไม่ทราบ
มารู้สึกตัวตื่นในอริยาบทนอนตะแคงเมื่อได้ยินเสียงพระเทศน์ที่รู้สึกว่าดังมากเพราะเป็นเวลาดึกสงัด
เด็กน้อยแหงนหน้ามองไปยังจุดกำเนิดเสียงนั้น
เธอมองเห็นพระภิกษุนั่งถือใบลานเทศน์ด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลอยู่บนธรรมาสน์ในบุษบกสูงสง่า
เมื่อลดสายตามองไปรอบๆ ตัวในความเงียบสงบ เธอได้เห็นกัลยามิตรของคุณยายมากมาย
นั่งพนมมือฟังเทศน์กันด้วยสีหน้าปิติสุข
ในขณะจิตนั้น เด็กหญิงแปะกิมด้วยวัยประมาณ 3 ขวบ รู้สึกได้ถึงความปลอดภัย ชุ่มชื่นใจเหมือนได้พบที่พึ่งอันประเสริฐ
รับรู้ได้ว่า นี่คือ หนทางแห่งความสงบเย็นและเป็นสุขอย่างแท้จริง
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น